Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

a principal sort

  • 1 fastigium

    fastīgĭum, ii, n. [cf. Sanscr. bhrshtīs, corner, rim; Gr. a-phlaston, aplustria, the ornamented stern of a ship; O. H. Germ. brort, the prow], the top of a gable, a gable end, pediment (syn.: cacumen, culmen, vertex, apex).
    I.
    Prop.:

    Capitolii fastigium illud et ceterarum aedium non venustas, sed necessitas ipsa fabricata est... utilitatem templi fastigii dignitas consecuta est,

    Cic. de Or. 3, 46, 180; cf.:

    fastigia aliquot templorum a culminibus abrupta,

    Liv. 40, 2, 3:

    evado ad summi fastigia culminis,

    Verg. A. 2, 458; Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14.—Hence, meton., the roof of a house, Verg. A. 8, 491; 9, 568; Val. Fl. 2, 235:

    habere pulvinar, simulacrum, fastigium, flaminem,

    id. Phil. 2, 43, 110; cf.

    of the same: omnes unum in principem congesti honores: circa templa imagines... suggestus in curia, fastigium in domo, mensis in caelo,

    Flor. 4, 2 fin.:

    Romae signa eorum sunt in Palatina aede Apollinis in fastigio,

    Plin. 36, 5, 4, § 13; cf. id. 35, 12, 43, § 152; Vitr. 3, 2.— Transf.:

    operi tamquam fastigium imponere,

    Cic. Off. 3, 7, 33.—
    B.
    Transf.
    1.
    The extreme part, extremity of a thing, whether above or below.
    a.
    Top, height, summit:

    colles... pari altitudinis fastigio oppidum cingebant,

    Caes. B. G. 7, 69, 4:

    opus nondum aquae fastigium aequabat,

    Curt. 4, 2, 19:

    summi operis,

    id. 4, 2, 8:

    jamque agger aequaverat summae fastigia terrae,

    id. 8, 10, 31:

    aquatilium ova rotunda, reliqua fere fastigio acuminata,

    Plin. 10, 52, 74, § 145:

    gracilitas (arundinis) nodis distincta leni fastigio tenuatur in cacumina,

    id. 16, 36, 64, § 158; cf.:

    cornua in leve fastigium exacuta,

    id. 11, 37, 45, § 124; 16, 33, 60, § 141; Vulg. 2 Reg. 18, 24.—In plur., Lucr. 4, 827:

    muri,

    Val. Fl. 2, 553:

    fontis fastigium,

    i. e. the height on which the fountain sprang up, Hirt. B. G. 8, 41, 5.—
    b.
    The lower part, depth: forsitan et scrobibus quae sint fastigia, quaeres, [p. 728] what should be the depth of the trenches, Verg. G. 2, 288.—
    2.
    (From the sloping form of the gable.) A slope, declivity, descent:

    ab oppido declivis locus tenui fastigio vergebat,

    Caes. B. C. 1, 45, 5:

    jugum paulo leniore fastigio,

    id. ib. 2, 24, 3:

    iniquum loci ad declivitatem fastigium,

    id. B. G. 7, 85, 4:

    rupes leniore submissa fastigio,

    Curt. 6, 6, 11:

    capreoli molli fastigio,

    Caes. B. C. 2, 10, 3; 2, 24, 3:

    musculi,

    id. ib. 2, 11, 1:

    scrobes paulatim angustiore ad infimum fastigio,

    i. e. gradually narrowing from top to bottom, id. B. G. 7, 73, 5; cf.:

    si (fossa) fastigium habet, ut (aqua) exeat e fundo,

    Varr. R. R. 1, 14, 2.—
    3.
    In the later grammarians, an accent placed over a word, Mart. Cap. 3, § 264; § 268 al.; Diom. p. 428 P.
    II.
    Trop.
    A.
    The highest part, summit, the highest degree, most exalted rank or dignity (perh. only since the Aug. per.):

    quicquid numinum hanc Romani imperii molem in amplissimum terrarum orbis fastigium extulit,

    Vell. 2, 131, 1; cf.:

    sic fit, ut dei summum inter homines fastigium servent,

    Plin. Pan. 52, 2:

    et quoad usque ad memoriam nostram tribuniciis consularibusque certatum viribus est, dictaturae semper altius fastigium fuit,

    Liv. 6, 38 fin.; cf.:

    in consulare fastigium vehi,

    Vell. 2, 69, 1:

    ad regium fastigium evehere aliquem,

    Val. Max. 1, 6, 1:

    alii cives ejusdem fastigii,

    Liv. 3, 35, 9:

    stare in fastigio eloquentiae,

    Quint. 12, 1, 20:

    rhetoricen in tam sublime fastigium sine arte venisse,

    id. 2, 17, 3:

    et poësis ab Homero et Vergilio tantum fastigium accepit, et eloquentia a Demosthene,

    id. 12, 11, 26; cf.:

    magice in tantum fastigii adolevit, ut, etc.,

    grew into such esteem, Plin. 30, 1, 1, § 2.—
    2.
    In gen., dignity, rank, condition:

    (M. Laetorio) curatio altior fastigio suo data est,

    Liv. 2, 27, 6; cf.:

    ampliora etiam humano fastigio decerni sibi passus est,

    Suet. Caes. 76:

    tamquam mortale fastigium egressus,

    Tac. A. 15, 74:

    animus super humanum fastigium elatus,

    Curt. 9, 10 med.:

    quales ex humili magna ad fastigia rerum extollit Fortuna,

    Juv. 3, 39.—
    B.
    A leading or chief point, head in a discourse; a principal sort or kind (rare):

    summa sequar fastigia rerum,

    Verg. A. 1, 342:

    e quibus tribus fastigiis (agrorum) simplicibus,

    sorts, kinds, Varr. R. R. 1, 6, 2:

    propter haec tria fastigia formae discrimina quaedam fiunt sationum,

    id. ib. 1, 5:

    haec atque hujuscemodi tria fastigia agri, etc.,

    id. ib. 1, 6, 6; cf.

    also: quo fastigio sit fundus,

    id. ib. 1, 20 fin. (and v. Lachm. ad Lucr. p. 223):

    laudem relego fastigia summa,

    Prisc. Laud. Anast. 148.

    Lewis & Short latin dictionary > fastigium

  • 2 sors

        sors (old nom. sortis, T.), tis, abl. sorte or sortī, f    [1 SER-], a lot: tot in hydriam sortes conicerentur: neque eorum sortes deiciuntur, Cs.: cum deiecta in id sors esset, lots were cast for it, L.: cum de consularibus mea prima sors exisset: et cuiusque sors exciderat, L.: sortes suā sponte adtenuatas, L.— A casting of lots, drawing, decision by lot, lot: quaestor quem sors dedit: cui Sicilia provincia sorti evenisset, L.: Q. Caecilio sorti evenit, ut gereret, etc., L.: de se ter sortibus consultum dicebat, Cs.: iubet extra sortem Theomnastum renuntiari.— An oracular response, prophecy: ut sors ipsa ad sortīs referenda sit: Lyciae sortes, the oracles of the Lycian Apollo, V.: Faticinae, O.: edita oraculo, Cu.: responsa sortium, L.—In business, a capital, principal: de sorte nunc venio in dubium miser? T.: sorte caret: mergentibus semper sortem usuris, L.—Fig., a lot, share, duty assigned by lot: urbana peregrina (in the division of official duties), L.: comitia suae sortis esse, i. e. had been allotted to him, L.: numquam ex urbe afuit nisi sorte, i. e. on official duty.—A lot, fate, destiny, chance, fortune, condition, share, part: futura, V.: Ferrea vitae, O.: iniqua, V.: iniquissima, L.: illā (sorte) Contentus, H.: inrequieta, O.: Sunt quibus ad portas cecidit custodia sorti, to whose lot, V.: Saturni sors ego prima fui, i. e. the first child, O.: suae sortis oblitus, Cu.: puer in nullam sortem bonorum natus, to no share of the property, L.: praedae mala sors, O.— A sort, kind, sex, class: Non tuae sortis iuvenem, rank, H.: altera, sex, O.: nova pugnae, V.
    * * *
    lot, fate; oracular response

    Latin-English dictionary > sors

  • 3 morator

    mŏrātor, ōris, m. [id.].
    I.
    A delayer, loiterer, malingerer:

    unus publici commodi,

    Liv. 2, 44; Curt. 4, 10, 10 (but moratorum, Liv. 21, 47, 3, and 24, 41, 5, is from morati; v. moror).—
    II.
    A talker against time, a sort of advocate who spoke only to gain time while his principal rested and refreshed himself, Cic. Div. in Caecil. 15, 49.—
    III.
    In the races, persons who strove to embarrass and delay the runners, for the amusement of the crowd, Inscr. Orell. 2597.

    Lewis & Short latin dictionary > morator

См. также в других словарях:

  • sort — [ sɔr ] n. m. • 1080; lat. sors, sortis 1 ♦ Effet magique, généralement néfaste, qui résulte de certaines opérations de sorcellerie. ⇒ 2. charme, ensorcellement, jettatura, maléfice, sortilège (cf. Mauvais œil). Jeter un sort à qqn. ⇒ ensorceler …   Encyclopédie Universelle

  • sort — Sort, Cleros, siue Clerus. Sort ou fortune, Sors sortis. Le sort et principal d une somme d argent, Sors. Faire sort, ou jetter le sort, Sortiri, Sortem ducere. Jetter le sort entre aucuns, lequel d entre eux aura quelque chose, Sortiri aliquibus …   Thresor de la langue françoyse

  • principal — principal, ale 1. (prin si pal, pa l ) adj. 1°   Qui est le plus considérable, en parlant de personnes. Les principaux magistrats. •   Quand on bâtit une maison, quoique les maçons, les charpentiers, les plombiers, les menuisiers travaillent bien …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Principal components analysis — Principal component analysis (PCA) is a vector space transform often used to reduce multidimensional data sets to lower dimensions for analysis. Depending on the field of application, it is also named the discrete Karhunen Loève transform (KLT),… …   Wikipedia

  • sort — (sor ; le t ne se lie pas : un sor infortuné ; au pluriel, l s ne se lie pas : des sor infortunés ; cependant quelques uns la lient : des sor z infortunés) s. m. 1°   Destinée, considérée comme cause des événements de la vie, suivant l idée des… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • SORT — s. m. Dans le sens des anciens, La destinée considérée comme cause des divers événements de la vie. Le sort l a ainsi ordonné. Le sort le veut ainsi. Les caprices du sort. Le sort aveugle. Le sort jaloux. Nous serons heureux en dépit du sort.… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • sort — I. SORT. s. m. Hazard, rencontre fortuite d évenements bons ou mauvais. Heureux sort. malheureux sort. sort deplorable. le sort des armes. Il se prend aussi, pour La Destinée, dans le sens des Anciens: Et pour l enchaisnement & la suite des… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • PRINCIPAL — ALE. adj. Qui est le premier, le plus considérable, le plus remarquable en son genre. Principal emploi. Son principal but. Les points et les articles principaux d un traité, d un contrat de mariage. C est là son principal défaut, sa principale… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • principal — I. Principal, [princip]ale. adj. Capital, qui est le premier, le plus considerable, le plus remarquable en son genre. Principal employ. son principal but. les points & les articles principaux d un traité, d un contract de mariage. c est là son… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Principal component analysis — PCA of a multivariate Gaussian distribution centered at (1,3) with a standard deviation of 3 in roughly the (0.878, 0.478) direction and of 1 in the orthogonal direction. The vectors shown are the eigenvectors of the covariance matrix scaled by… …   Wikipedia

  • The Principal and the Pauper — Infobox Simpsons episode episode name = The Principal and the Pauper image caption= The real Skinner (left) and the faux Skinner (right) episode no = 180 prod code = 4F23 airdate = September 28, 1997 show runner = Bill Oakley Josh Weinstein… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»